Σημειώσεις

- Η εξάπλωση του κάθε είδους στη Σύρο αναφέρεται αποκλειστικά στις περιοχές όπου αυτό απαντήθηκε απο τον γράφοντα.
- Η λεζάντα κάθε εικόνας εμφανίζεται όταν αφήσετε τον κέρσορα του ποντικιού πάνω στην φωτογραφία.

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015

Colus hirundinosus Cavalier & Séchier

Κόλος ο βδελόμορφος, ηλακάτη η βδελοειδής

Το συγκεκριμένο μανιτάρι αναπτύσσεται υπογείως και στη συνέχεια αναδύεται στο έδαφος έχοντας τη μορφή αυγού ή βολβού. Μετά αναπτύσσεται από το εσωτερικό του κατακόρυφα προς το έδαφος το σπογγώδες τμήμα του το οποίο έχει μορφή δικτυωτού πλέγματος, ύψους 4 έως 6 εκ. Το πλέγμα αποτελείται από 5 έως 12 βραχίονες, οι οποίοι προς την κορυφή σχηματίζουν ένα κοκκινόχρωμο δίκτυο από πολύγωνα, η επιφάνεια των οποίων καλύπτεται από ένα γλοιώδες, δύσοσμο υγρό το οποίο περιέχει τα σπόρια. Είναι ένα μικρό μανιτάρι το οποίο εύκολα μπορεί να μην το προσέξεις. Η μυρωδιά του θυμίζει κόπρανα ή σάπιο κρέας και προσελκύει έντομα τα οποία διασπείρουν τα σπόρια.
Η μορφή του είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστική με αποτέλεσμα να μην συγχέεται με κάποιο άλλο είδος. Πρόκειται για ένα ευρύτατα διαδεδομένο είδος το οποίο απαντά στην νότιο Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική, την Αυστραλία και την Καραϊβική. Παρόλο το πλατύ εύρος της γεωγραφικής του εξάπλωσης το συγκεκριμένο μανιτάρι θεωρείται σπάνιο.
Στην Ελλάδα πρωτοπεριγράφηκε πρόσφατα (2002) και εμφανίζεται σε παραθαλάσσιες θέσεις, σε ανοικτούς θαμνώνες και φρύγανα.
Στη Σύρο, συλλέχθηκε και φωτογραφήθηκε σε παραθαλάσσια θέση που κυριαρχεί η Lavandula stoechas (λεβάντα).
Φωτ. (1), (2), (3) & (4), 06/01/2011 Κόμητο.

Phallus impudicus L.

Φαλλός ο ξεδιάντροπος, κ. βρωμομανίταρο, κερατιλίκι

[Περπατάμε σήμερα σε διαφορετικά μονοπάτια από τα συνηθισμένα, ασχολούμενοι με τη μυκητοχλωρίδα (κάτι το οποίο δεν κατέχω ιδιαίτερα) αλλά καθώς το φωτογραφικό υλικό υπάρχει και η αναγνώριση των ειδών είναι ασφαλής, δε βλέπω το λόγο να μην ξεμακρύνω λίγο από τον τίτλο του ιστολογίου και με συναίσθηση της "αμαρτίας" μου να συμπεριλάβω και κάποια μανιτάρια.]



Το συγκεκριμένο μανιτάρι αναπτύσσεται αρχικά υπογείως και στη συνέχεια εμφανίζεται στην επιφάνεια του εδάφους με τη μορφή μικρού λευκόχρωμου αυγού, λείου ή ελαφρώς πτυχωτού. Στη συνέχεια το στέλεχος αναπτύσσεται, επιμηκύνεται και σχίζει το κάλυμα του "αυγού" (περίδιο), τα υπολείμματα του οποίου σχηματίζουν μια μικρή θήκη στη βάση του. Το στέλεχος είναι λευκόχρωμο, κυλινδρικό, μαλακό, σπογγώδες και κενό εσωτερικά.Η κεφαλή του στελέχους έχει μορφή βαλάνου, η επιφάνεια της φέρει ρηχές κυψέλες και καλύπτεται από ένα γλοιώδες λαδοπράσινο ύγρο το οποίο περιέχει τα σπόρια. Το υγρό αυτό είναι ιδιαίτερα δύσοσμο (το συγκεκριμένο μανιτάρι πρώτα το μυρίζεις και μετά το βλέπεις) ώστε να προσεκλύει έντομα τα οποία χρησιμοποιεί για τη διασπορά των σπορίων τους.
Η ιδιαίτερη και χαρακτηριστική του μορφή είναι αυτή που του έδωσε και το επιστημονικό όνομα, Φαλλός. Μάλιστα, σύμφωνα με την παράδοση, στη βικτωριανή Αγγλία, αρκετοί "ενάρετοι" πολίτες θεωρώντας πως το φαλλικό σχήμα του συγκεκριμένου μανιταριού "σκανδαλίζει τα ήθη", το κατέστρεφαν στο στάδιο του αυγού, πριν αναπτυχθεί το στέλεχος του και καρπίσει. 
Θεωρείται αρκετά συνηθισμένο είδος το οποίο εμφανίζεται σε μεγάλους αριθμούς.
Στη Σύρο, έχει απαντηθεί μια φορά σε θαμνώνες πουρναριού και αρευστιάς.
Φωτ. (1), (2), (3) & (4), 29/12/2010, Επισκοπείο