Pancratium maritimum L.

κ. κρίνος της θάλασσας, κρινάκι της άμμου, κρινάκι.

Πολυετές, βολβώδες γεώφυτο. Φύλλα βαθυπράσινα, γραμμοειδή αμβλυκόρυφα 8-15 χιλ.  Οι ταξιανθίες με 3-12 λευκόχρωμα, εύοσμα άνθη. Η στεφάνη σε σχήμα χοάνης με πράσινες λωρίδες στην εξωτερική πλευρά των πετάλων. Άνθιση από Ιούλιο έως Σεπτέμβρη. Τα σπέρματα μελανά, σαν καρβουνάκια, μπορούν να μεταφερθούν μέσω του νερού της θαλάσσας σε άλλες θέσεις, καθώς επιπλέουν σ' αυτό.

Απαντά σε παραθαλάσσιες περιοχές σε όλη την Μεσόγειο, τις Αζόρες και Κανάριες νήσους και στην Μάυρη Θάλασσα μέχρι τον Β Καύκασο, την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν και την Γεωργία. 

Οι πληθυσμοί του είδους απειλούνται από τον τουρισμό και κυρίως από το κόψιμο των ανθέων ή και το πάτημα των επίγειων τμημάτων του φυτού από τους λουόμενους και την κατασκευή τουριστικών υποδομών στις ακτές (θέρετρα, μπαρ κτλ).

Πηγή φωτ: http://www.minoanatlantis.com

Το γενικό όνομα του είδους (Pancratium) προκύπτει από τη σύνθεση των ελληνικών λέξεων "παν" και "κρατείν", δηλαδή αυτό που κατέχει την "απόλυτη δύναμη" και αναφέρεται στις τονωτικές ιδιότητες του φυτού. Ο Διοσκουρίδης αναφέρει πως έχει τις ίδιες ιδιότητες με την κρεμμύδα (δες προηγούμενη ανάρτηση "Drimia maritima"). Ο βολβός του φυτού είναι εδώδιμος, ενώ σύμφωνα με τον Θεόφραστο, από το τριχωτό στρώμα μεταξύ του βολβού και του φλοιού του, παράγονταν κλωστικές ίνες που χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή υποδημάτων και άλλων ειδών ρουχισμού. Ο Ε. Μπάουμαν στο βιβλιο  "Η ελληνική χλωρίδα στο μύθο, στην τέχνη, στην λογοτεχνία" (1984) αναφέρει ότι οι κρίνοι της θάλασσας μαζί με άλλα είδη κρίνων (Lilium)  είχαν ιδιαίτερη θρησκευτική σημασία από τα πιο αρχαία χρόνια. Ιδιαίτερα γνωστές είναι οι παραστάσεις κρίνων στις μινωικές τοιχογραφίες στα βασιλικά ανάκτορα της Κνωσού στην Κρήτη και σε οικίες της Θήρας. Επίσης, βρίσκουμε παραστάσεις κρίνων της θάλασσας σε διακοσμήσεις λαρνάκων και ξιφών. "Όπως γοητευόμαστε και σήμερα με μια παραλία γεμάτη από μυρωδάτους κρίνους της θάλασσας, έτσι και ο θαλασσοπόρος Μίνως ίσως να ενθουσιάστηκε από το ωραίο αυτό λουλούδι που συναντούσε στις ακτές του Αιγαίου κάθε φορά που πατούσε στην ξηρά, για να το διαλέξει σαν σύμβολο του και σαν διακοσμητικό στοιχείο".

Στην Σύρο:  Σε παραλιακές θέσεις ΒΔ από την παραλία της Βαρβαρούσας μέχρι Ν τις ακτές του Μέγα Γυαλού.

Φωτ. (1) 01/05/2006 Παραλία Γαλησσά, (2)&(3) 29/08/2012 Παραλία Δελφινιού, (4) 14/09/2012 φυτό σε καλλιέργεια, (5) 10/10/2012 φυτό σε καλλιέργεια.